Tyle portów odwiedził każdy z nas,
Tyle przygód przeżył w nich,
Tyle forsy nieraz miał,
Że już porzucić chciał
Ten żeglarski podły wikt.

Tyle lat już po morzach włóczymy się,
Tyle lat żyjąc byle jak,
Tyle razy mówił człek:
Dość włóczęgi tej,
Już to wszystko rzucić czas.

Człowiek jednak w swej głupiej naturze ma coś,
Trudno to zrozumieć nam,
Tyle razy dostał w kość,
Że powinien mieć dość,
Lecz go znów na morze gna.