
Karol Olgierd Borchardt
Wydawnictwo | Oficyna wydawnicza Miniatura |
Wydanie | II Uzupełnione |
Rok wydania | 2002 |
ISBN | 83-917735-0-7 |
Dodatkowe info | Okładka miękka, 132 strony. |
Nasza ocena | ![]() |
„Pod czerwoną różą” to wyjątkowy zbiór opowiadań, będący swoistym dopełnieniem dorobku Karola Olgierda Borchardta – jednego z najważniejszych polskich pisarzy marynistycznych, które książki takie jak "Znaczy Kapitan" czu "Krążownik spod Samosierry" zaprowadziły nie jednego na morze. Książka to wspomnienia samego autora z lat dzieciństwa i młodości, niepublikowanych wcześniej opowiadań.
W pierwszej części Borchardt z charakterystycznym dla siebie humorem i nostalgią odtwarza atmosferę miejsc bliskich jego sercu i przywołuje najważniejsze osoby swojego życia. Czytelnik znajdzie tu zarówno zabawne anegdoty, jak i wzruszające refleksje nad pierwszymi miłościami czy trudnymi decyzjami dorastania. Autor opisuje świat, który już nie istnieje: przedwojenną Warszawę, rodzinny dom, szkolne przygody i pierwsze fascynacje morzem. Borchardt z charakterystycznym dla siebie dystansem i humorem kreśli portrety bliskich, przyjaciół i nauczycieli, a także samego siebie jako chłopca pełnego marzeń i niespożytej energii. To portret człowieka z zasadami, inteligentnego, pełnego pasji i szacunku do tradycji żeglarskiej.
Borchardt pisze z niezwykłą lekkością, a jednocześnie z ogromną kulturą języka. Jego opowieści są pełne humoru, autoironii i dystansu do siebie oraz otaczającego świata. Potrafi w kilku zdaniach oddać atmosferę miejsca, naszkicować wyrazisty portret bohatera czy zbudować napięcie. Wspomnienia są szczere, niekiedy bardzo osobiste, ale nigdy nie popadają w sentymentalizm. Autor z szacunkiem i czułością wspomina bliskich, a jednocześnie nie unika trudnych tematów: śmierci, rozczarowań, przemijania. Borchardt pokazuje, jak ważne jest pielęgnowanie pamięci o przeszłości i o ludziach, którzy nas ukształtowali. Przez pryzmat własnych doświadczeń uczy, że warto być wiernym sobie, nawet jeśli oznacza to pójście pod prąd. W jego opowieściach morze jest nie tylko miejscem pracy, ale także metaforą życia – pełnego niebezpieczeństw, ale i piękna.
Książka jest nostalgiczna i wzruszająca, ale też stanowi cenne źródło wiedzy o życiu Borchardta, jego wartościach i codzienności w późniejszych latach. Dla wielbicieli jego twórczości to pozycja obowiązkowa, pozwalająca lepiej zrozumieć zarówno autora, jak i epokę, w której żył. Dla tych co chce poznać Karola Borcharda z innej strony pozycja również warta polecenia.